Op de site van de rechtbank staat het als volgt geformuleerd:
Als iemand niet meer zelf kan beslissen over zijn persoonlijke verzorging, verpleging, behandeling en begeleiding, dan kan de kantonrechter mentorschap instellen. Deze maatregel is alleen mogelijk bij meerderjarigen.
Mentorschap is van toepassing voor personen die als gevolg van een geestelijke of lichamelijke toestand niet goed in staat zijn hun niet-financiële belangen te behartigen. Een mentor beslist in overleg met de betrokkene over zijn persoonlijke verzorging, verpleging, behandeling en begeleiding. De mentor mag echter niet beslissen over hoogstpersoonlijke aangelegenheden. Iemand die door de rechter een mentor krijgt toegewezen, blijft handelingsbekwaam.
De kantonrechter benoemt de mentor. Deze behartigt de persoonlijke belangen van een persoon en geeft hem adviezen. Een mentor beslist in overleg met de betrokkene over zaken, zoals een medische behandeling en het wel of niet zelfstandig blijven wonen. De maatregel is vooral bedoeld ter bescherming van de persoon en om misbruik van diens situatie door anderen te voorkomen.
De manier waarop deze uitgangspunten vertaald zijn door 2Entity is te lezen in Werkwijze Bureau Mentorschap.